Orkiestra

Kreowanie wartościowych projektów muzycznych wymaga dwóch rzeczy: ambitnych planów oraz ambitnych muzyków, którzy potrafiliby je zrealizować. Jan Stanienda, wirtuoz skrzypiec i wybitny koncertmistrz, postarał się o jedno i o drugie, gdy w 1996 roku postanowił powołać do życia Orkiestrę Kameralną Wratislavia.
Muzycy, których starannie wybrał spośród znakomitych wrocławskich artystów, już wtedy należeli do grona laureatów konkursów, pedagogów uczelni muzycznych i artystów chętnie widzianych w innych uznanych zespołach. Już same nazwy orkiestr, z którymi współpracowali (jak Sinfonia Helvetica czy Menuhin Festival Orchestra), już tylko nazwiska wielkich muzyków, z którymi koncertowali (jak Grzegorz Nowak, Krystian Zimerman, James Galway, Sharon Kam), czy wreszcie nazwy sławnych sal koncertowych (Suntory Hall w Tokio, Waterfront Hall w Belfaście, Symphony Hall w Birmingham, Berliner Philharmonie, Beethovenhalle w Bonn, Philharmonie Gasteig w Monachium i wiele innych) rysują potencjał, jaki Wratislavia miała od momentu swojego powstania.
Tak dobrany zespół doskonale pasował do planów Jana Staniendy. W jego założeniach leżało interpretowanie i promowanie muzyki kameralnej w elastycznej i swobodnej wędrówce pomiędzy epokami i stylami. Wykonywanie z jednakową lekkością dzieł od baroku do współczesności, form mniejszych i większych, utworów na węższe i szersze składy kameralne. Śmiałe i pewne konkurowanie z najgłośniejszymi interpretacjami dzieł najbardziej znanych, ale też przybliżanie szerokiej publiczności dzieł mniej popularnych, zasługujących na rozpropagowanie.
Już sam początek był doskonały. Pierwszy koncert Orkiestry odbył się w ramach festiwalu Warszawskie Spotkania Muzyczne Muzyka Dawna – Muzyka Nowa 1996. A później nastąpiło całe pasmo koncertów w Polsce i na świecie, jak choćby: Warszawa (Filharmonia Narodowa, Zamek Królewski), Łańcut (Muzyczny Festiwal), Wrocław (festiwale Wratislavia Cantans, Musica Polonica Nova), Niemcy (Berlin, Monachium), Petersburg i Syberia (Sezon Kultury Polskiej w Rosji 2008), Chiny (Introduction to the Chopin’s Year in China 2009/2010) oraz Meksyk (Międzynarodowy Festiwal Cervantino oraz Festival de Música de Morelia Miguel Bernal Jimenez 2010). Wratislavia współtworzyła także oprawę muzyczną Igrzysk Olimpijskich w Atlancie, a także inauguracji 46. Kongresu Eucharystycznego we Wrocławiu goszczącego Papieża Jana Pawła II.
Orkiestra nie była jedynie wykonawcą planów swojego założyciela. Zespół stał się pomysłodawcą, a zarazem gospodarzem nowego oryginalnego wydarzenia muzycznego, jakie od 1997 roku na stałe weszło do muzycznego kalendarza Wrocławia – corocznego Festiwalu Muzyki Kameralnej Wieczory w Arsenale. Festiwalu, który w unikatowy sposób łączy w harmonijną całość architektoniczne piękno zabytkowego wrocławskiego Arsenału z muzycznymi smakami światowej kameralistyki w najlepszych wykonaniach.
Coraz szersze kontakty Orkiestry, będące wynikiem koncertowych doświadczeń, oraz pewnej i poszukiwanej marki, jaką stała się nazwa Wratislavia, zaowocowały nie tylko koncertami z mistrzami muzyki poważnej w Polsce i na świecie czy wyjazdami na trasy zagraniczne, ale także ciekawym dorobkiem nagraniowym, z którego trzy płyty uzyskały prestiżowe nagrody i nominacje. Album Haydn, Denisov – Cello Concertos z udziałem Marcina Zdunika (wiolonczela), nagrodzony Fryderykiem 2010. Płyta Muzyka polska nominowana do Fryderyka 2002. Płyta La Streghe 2 z udziałem Katarzyny Dudy, nominowana do Fryderyka 2001. Orkiestra dokonała także szeregu prawykonań utworów współczesnych kompozytorów polskich, licznych nagrań radiowych i telewizyjnych.
Przed Orkiestrą nowe, ciekawe plany, kreślone zdecydowaną ręką jej artystycznego dyrektora, Jana Staniendy.

Jan Stanienda

...legendarny polski koncertmistrz, wybitny kameralista i wirtuoz skrzypiec. Urodził się w Bytomiu. Studia ukończył w Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie w klasie prof. Krzysztofa Jakowicza. Niewiarygodnie bogata wyobraźnia wyciska na jego interpretacjach niepowtarzalne piętno, a mistrzowskie frazowanie oraz operowanie barwą i artykulacją sprawiają, że kreacje te zapadają głęboko w pamięć słuchaczy.
Od 1975 r. był członkiem Polskiej Orkiestry Kameralnej Jerzego Maksymiuka, a od 1977 r. jej koncertmistrzem i solistą. W 1976 roku został wyróżniony na Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. N. Paganiniego w Genui.
Grał z wieloma znakomitymi muzykami, takimi jak: Sir Yehudi Menuhin, Maurice André, Michala Petri, Wanda Wiłkomirska, Krzysztof Jakowicz, János Starker, Barbara Hendricks, Maurice Bourge, Lidia Grzanka-Urbaniak, Guy Touvron, Andriej Gridczuk, Grzegorz Nowak, Tadeusz Wojciechowski czy Krzysztof Jabłoński.
Jako solista i dyrygent występował we wszystkich krajach europejskich oraz na wszystkich kontynentach, koncertował w takich salach, jak: Carnegie Hall w Nowym Jorku, Filharmonia Berlińska, Concertgebouw w Amsterdamie, Auditorio Nacional de Música w Madrycie, Barbican Center i Royal Albert Hall w Londynie (BBC Henry Wood Promenade Concerts), Santa Cecilia w Watykanie i w wielu innych.
Od 1986 do 2000 r. był koncertmistrzem orkiestry Sinfonia Varsovia, a w latach 1993-1995 jako dyrektor artystyczny prowadził orkiestrę Leopoldinum. Oprócz koncertów z Sinfonią Varsovią i Polską Orkiestrą Kameralną koncertował i prowadził wiele zespołów kameralnych i symfonicznych, krajowych i zagranicznych. W latach 1991-92 jako Premier violon solo prowadził Orchestre de Chambre National de Toulouse. Z orkiestrą tą wystąpił 1 stycznia 1992 r. w Koncercie na rzecz Pokoju w Dubrowniku z udziałem Barbary Hendricks. W 1998 roku wystąpił w Spivey Hall w Atlancie (USA) na koncercie galowym z okazji przystąpienia Polski do NATO.
Jan Stanienda ma na swoim koncie szereg nagrań płytowych, radiowych i telewizyjnych. Nagrywał on dla takich firm płytowych, jak: Aperto, Linn Records, Pawane, Kos Warsaw Records, DUX Records. Jest pomysłodawcą, twórcą i dyrektorem artystycznym Festiwalu Muzyki Kameralnej Wieczory w Arsenale oraz laureatem Wrocławskiej Nagrody Muzycznej (2006).

Nagrania

Serenady

Trzy najsłynniejsze serenady romantyczne – Dvoøáka, Elgara i Czajkowskiego; przeznaczone są one na same smyczki i stanowią żelazny repertuar wszystkich orkiestr kameralnych. Utwory piękne, entuzjastycznie przyjmowane przez melomanów, a na dodatek trudne, co czyni je fascynującymi i ciekawymi także dla najbardziej wymagających fachowców.

Muzyka Polska

Dzieła polskiego klasycyzmu i kompozycje dwudziestowieczne. Utwory te są jednymi z najpiękniejszych i zarazem najczęściej wykonywanych pozycji polskiej literatury muzycznej obu epok, przeznaczonych na orkiestrę smyczkową. Muzyka Polska została nominowana do nagrody polskiego przemysłu fonograficznego FRYDERYK 2002.

Katarzyna Duda

Wirtuozowskie utwory skomponowane przez najwybitniejszych skrzypków XIX wieku, w błyskotliwym wykonaniu Katarzyny Dudy. Jest to kontynuacja płyty Le Streghe, nagranej przez artystkę z pianistą Waldemarem Malickim. Płyta Le Streghe 2 została nominowana do nagrody polskiego przemysłu fonograficznego FRYDERYK 2001.

Dominika Falger

Mozart – Violin Concertos No. 4 & No. 5

Dwa najbardziej znane i zarazem najpiękniejsze koncerty skrzypcowe W. A. Mozarta w świeżej, a jednocześnie wiernie rekonstruującej stylistykę salzburskiego geniusza interpretacji Dominiki Falger. Orkiestrą Kameralną Wratislavia dyryguje wiedeńczyk Christian Schulz.

Kama Grott

The Baroque Oboe Concertos

Trzy najsłynniejsze serenady romantyczne – Dvoøáka, Elgara i Czajkowskiego; przeznaczone są one na same smyczki i stanowią żelazny repertuar wszystkich orkiestr kameralnych. Utwory piękne, entuzjastycznie przyjmowane przez melomanów, a na dodatek trudne, co czyni je fascynującymi i ciekawymi także dla najbardziej wymagających fachowców.

Dominika Falger

Mozart – Violin Concertos Nos. 1 & 2, Adagio, Rondos

Kolejna płyta z cyklu wszystkich dzieł Mozarta na skrzypce z towarzyszeniem orkiestry. Tym razem dwa pierwsze koncerty oraz trzy samodzielne części w wykonaniu Dominiki Falger, której interpretacjami można się naprawdę zachwycić...

Dominika Falger, Johannes Flieder

Mozart – Violin Concerto No. 3, Sinfonia Concertante

Jeden z najpiękniejszych koncertów podwójnych w całej historii muzyki – Symfonia koncertująca W. A. Mozarta w zapadającej w pamięć interpretacji Dominiki Falger (skrzypce) i Johannesa Fliedera (altówka). Na płycie znajduje się również III Koncert skrzypcowy G-dur KV 216, z modnym strasburskim kontredansem w części III.

Marcin Zdunik

Haydn – Cello Concertos, Denisov – Tod ist ein langer Schlaf

Debiutancka płyta Marcina Zdunika, nagrodzona FRYDERYKIEM 2010. Zawiera dwa koncerty wiolonczelowe J. Haydna oraz wariacje na temat jego kanonu „Tod ist ein langer Schlaf” E. Denisova. Utwór ten, napisany w 1982 r. z okazji 250. rocznicy urodzin wiedeńskiego klasyka, to rodzaj pysznego dźwiękowego pejzażu.

Recenzje

Ruch Muzyczny

Derby w Auli

(...) Zespół (...) jest instrumentem giętkim i plastycznym, o rozległej skali środków kolorystycznych, dynamicznych i wszelkich innych. Jest zespołem integralnym, o jednolitym oddechu, wyrazistym przedłużeniem ekspresyjnego gestu szefa. (...) Ich frazy, niuansów, planów, akcentów słuchać można godzinami i w dowolnym repertuarze. (...) Jan Stanienda wyśmienicie operuje światłocieniem, choć nawet w dawnej muzyce jest to światłocień Böcklina, nie Caravaggia. Ale jak to brzmi!

R. Augustyn

Wieczór Wrocławia

Dwie orkiestry jeden triumf

(...) Świetnie uchwycone proporcje brzmieniowe i precyzyjna gra, nie stroniąca od wirtuozerii, zdecydowały o technicznym triumfie młodego ansamblu. Pełnię sukcesu zawdzięcza on jednak ciekawym kształtom,jakie muzyce potrafi nadać Stanienda. Kształtom efektownym i pełnym energii, lecz nie spłycającym dzieł. (...) Z pewnooecią Wratislavia jest już bardzo poważnym, jeoeli nie najpoważniejszym, pretendentem do miana najlepszej polskiej orkiestry kameralnej.

J. Puchalski

Ruch Muzyczny

W stronę Polihymnii

(...) Orkiestra Staniendy zaprezentowała wysoki poziom, zwłaszcza w efektownym Koncercie na orkiestrę Bacewicz – szybkie tempa, mądrze rozplanowane kulminacje. (...)

M. Gmys

Ruch Muzyczny

Festiwal Staniendy we Wrocławiu

(...) Wratislavia ma potencjał, który pozwala aspirować do artystycznych wyżyn, a jej szef i koncertmistrz nadaje orkiestrze wyraziste, indywidualne piętno. (...) Znakiem rozpoznawczym tej formacji staje się niewiarygodna lekkooeć i lotnooeć smyczków. Najbardziej efektownie i najcelniej objawia się ona u źródeł: w utworach włoskich mistrzów baroku, zwłaszcza w tych najbardziej oryginalnych i frapujących, autorstwa Vivaldiego. Jego muzyka (...) pod ręką Staniendy nabiera żywego, intensywnego blasku. Artysta potrafi wydobyć z niej wszelkie smaczki, kolory, niuanse artykulacyjne, dynamiczne i agogiczne (...)

K. Kościukiewicz

Prawykonania

W repertuarze Orkiestry Wratislavia znajdują się utwory niemal wszystkich najznamienitszych twórców polskich i zagranicznych. Szczególne miejsce w działalności orkiestry zajmuje muzyka współczesna, a zwłaszcza prawykonania.

Oto aktualna lista:

1996
Piotr Moss – Rémanences
Anna Sikorzak-Olek – harfa,
Jan Stanienda – dyrygent
1998
Krzesimir Dębski – Koncert fletowy

Jadwiga Kotnowska – flet,
Jan Stanienda – dyrygent

Feliks Janiewicz / Władysław Słowiński – Divertimento concertante
Jan Stanienda – skrzypce, dyrygent
2001
Arild Plau – Koncert na tubę*
Øystein Baadsvik – tuba (Norwegia),
Jan Stanienda – dyrygent

Krzysztof Baculewski – Kantata „Les Adieux”*
Jadwiga Rappé – alt,
Jan Stanienda – dyrygent
2003
Zbigniew Penherski – Mała litania smyczkowa
Jan Stanienda – dyrygent

Grażyna Pstrokońska-Nawratil – Muzyka lidyjska*
Jan Stanienda – dyrygent

Aleksander Kościów – Clodioculos
Jan Stanienda – dyrygent
2004
Aleksander Kościów – Żywioły
Jan Stanienda – dyrygent

Aleksander Vinitsky – Fantazja na gitarę i orkiestrę

Aleksander Vinitsky – gitara
Jan Stanienda – dyrygent

Marek Pasieczny – Yuthful Fantasie

Marek Pasieczny – gitara
Jan Stanienda – dyrygent
2006
Alina Błońska – La musica callada
Jan Stanienda – dyrygent
Marcin Błażewicz – Koncert na skrzypce i orkiestrę smyczkową
Jan Stanienda – skrzypce, dyrygent
2011
Jerzy Maksymiuk – Vivaldi w Bostonie
Jan Stanienda – dyrygent

Jan Oleszkowicz – Jurassic Music na fagot i orkiestrę smyczkową
Leszek Wachnik – fagot
Jan Stanienda – dyrygent
2012
Salvator Brotons – Koncert na altówkę i smyczki*
Jesús Rodríguez González – altówka (Hiszpania)
Jan Stanienda – dyrygent
2013
Marcin Błażewicz – Koncert na akordeon i smyczki

Klaudiusz Baran – akordeon
Jan Stanienda – dyrygent

Jerzy Maksymiuk – W zamyśleniu – Adagio per archi e pianoforte
Krzysztof Stanienda – fortepian
Jan Stanienda – dyrygent
2016
Jerzy Kornowicz – Dwie przestrzenie na dwoje skrzypiec i orkiestrę smyczkową

Janusz Wawrowski – skrzypce
Jan Stanienda – skrzypce, dyrygent

Wojciech Błażejczyk – Koncert na gitarę elektryczną i orkiestrę smyczkową
Wojciech Błażejczyk – gitara elektryczna
Jan Stanienda – dyrygent

*– prawykonania miały miejsce podczas Festiwalu Muzyki Kameralnej Wieczory w Arsenale.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej

Kontakt:

+48 730 10 25 17

Adres:

Fundacja Dla Kultury
Muzycznej Wrocławia Wratislavia
ul. Słubicka 29-33
53-615 Wrocław

Konto:

mBank SA OK/Wrocław
60 1140 1140 0000 2180 0100 1001 (PLN)
PL33 1140 1140 0000 2180 0100 1002 (EUR)
SWIFT: BREXPLPWWRO